Het verbeteren van de gezondheid van bewoners in de Veenkoloniën vraagt een andere manier van denken over en werken aan gezondheid. Bewoners in deze regio hebben meer gezondheidsproblemen en maken meer gebruik van de zorg dan de gemiddelde Nederlander. Alle goede bedoelingen ten spijt, heeft de aandacht voor gezondheid in de afgelopen jaren teleurstellend weinig opgeleverd. Er wordt nog te vaak ‘voor’ in plaats van ‘met’ bewoners nagedacht.
Het programma Kans voor de Veenkoloniën heeft als doel om het anders te doen. In acht jaar wordt geprobeerd de leefsituatie en de gezondheid van bewoners in deze regio te verbeteren. Het betreft een complex vraagstuk, waar geen eenduidig antwoord of eenvoudige oplossing voor is. Een reflexieve monitoring faciliteert het samen werken en leren door bewoners, beleidsmedewerkers, professionals, bestuurders en onderzoekers.
In dit artikel besteden we aandacht aan de kloof tussen de leef- en systeemwerelden, die door alle betrokkenen in de monitoring is geagendeerd. Samen met betrokkenen zijn drie denkrichtingen geformuleerd waarmee de leef- en systeemwerelden beter met elkaar kunnen worden verbonden. Allereerst is het van belang om samen een passende visie op gezondheid te ontwikkelen die aansluit bij wat voor bewoners belangrijk en haalbaar is. Ten tweede is het van belang om bewoners meer zeggenschap te geven, op bestuurlijk, beleidsmatig en uitvoeringsniveau. Tot slot is het van belang lokaal te experimenteren met manieren waarop een balans kan worden gevonden tussen de systeem- en leefwerelden en daar ook geleerde lessen uit te trekken voor het werken aan gezondheid in andere delen van Nederland. Binnen Kans voor de Veenkoloniën wordt op alle drie de denkrichtingen ingezet en wordt gewerkt aan een toekomstbestendige doorontwikkeling hiervan.
Lees het hele artikel