Het verbeteren van de gezondheid van bewoners in de Veenkoloniën
vraagt een andere manier van denken over en werken aan gezondheid.
Bewoners in deze regio hebben meer gezondheidsproblemen en maken meer
gebruik van de zorg dan de gemiddelde Nederlander. Alle goede
bedoelingen ten spijt, heeft de aandacht voor gezondheid in de
afgelopen jaren teleurstellend weinig opgeleverd. Er wordt nog te vaak
‘voor’ in plaats van ‘met’ bewoners nagedacht.
Het programma Kans voor de Veenkoloniën heeft als doel om het anders
te doen. In acht jaar wordt geprobeerd de leefsituatie en de
gezondheid van bewoners in deze regio te verbeteren. Het betreft een
complex vraagstuk, waar geen eenduidig antwoord of eenvoudige
oplossing voor is. Een reflexieve monitoring faciliteert het samen
werken en leren door bewoners, beleidsmedewerkers, professionals,
bestuurders en onderzoekers.
In dit artikel besteden we aandacht aan de kloof tussen de leef- en
systeemwerelden, die door alle betrokkenen in de monitoring is
geagendeerd. Samen met betrokkenen zijn drie denkrichtingen
geformuleerd waarmee de leef- en systeemwerelden beter met elkaar
kunnen worden verbonden. Allereerst is het van belang om samen een
passende visie op gezondheid te ontwikkelen die aansluit bij wat voor
bewoners belangrijk en haalbaar is. Ten tweede is het van belang om
bewoners meer zeggenschap te geven, op bestuurlijk, beleidsmatig en
uitvoeringsniveau. Tot slot is het van belang lokaal te experimenteren
met manieren waarop een balans kan worden gevonden tussen de systeem-
en leefwerelden en daar ook geleerde lessen uit te trekken voor het
werken aan gezondheid in andere delen van Nederland. Binnen Kans voor
de Veenkoloniën wordt op alle drie de denkrichtingen ingezet en wordt
gewerkt aan een toekomstbestendige doorontwikkeling hiervan.
Lees het
hele artikel